ترا ، من باورم این است؛ که زیبا تر ز لبخند سحر گاهان خورشیدی
                            ویا ، خوشبوتری از عطر باغ یاس گلزاران
ترا ، من باورم این  است؛  صبا ،دست نوازشگر به گندم زار پر شبنم
                            و ابر پر ز باران بهاری هم
                            کرامت را و لطف و مهربانی از تو آموزد .
ترا ، من باورم این است؛  که آبی یا سپیدی رنگ پاکی
                            یا خلوص تکه ی الماس کو ه نور
                            نشانی از درون بی غش اندام پاک توست
ترا ، من باورم این است؛  جهان بینی به غیر از خاکیان داری
                             تو از منظومه ای دیگر ، و یا از سر زمین نور می آیی
                             که ، کینه -دشمنی یا جهل در کردار نیکت نیست
                             و توآن اشرف مخلوق می باشی که یزدان کرد تحسینت
                                      (ترا ،من باورم این ا ست )
سراج الدین ایرانپور
18 / 06/1397